شانس نداریم

دوشنبه شانزدهم شهریور،یعنی همین دو شب پیش بچه های روزنامه اعتماد ملی افطار را میهمان مهدی کروبی در دفتر حزب اعتماد ملی بودند.بعد از توقیف روزنامه فرصتی نشده بود تا بچه ها دوباره دور هم جمع شوند و این مراسم فرصت دوباره ای بود تا حداقل کسانی که در حال حاضر از همه لحاظ در فشار هستند حداقل چند ساعتی دیداری تازه کنند و صحبتی از گذشته و خنده ای شاید.
مهدی کروبی نیز بر سر سفره افطار حاضر شد و البته بیش تر در پی آن بود با شوخی و خنده و روحیه ی از دست رفته را باز گرداند. به هر حال کسی فکر نمی کرد تنها یک روز بعد علاوه بر پلمپ دفتر کروبی و دفتر حزب اعتماد ملی مرتضی الویری و علیرضا بهشتی هم دستگیر شوند.

راپورت اول:موج جدید دستگیری ها
دیشب ماموران دادستانی پس از این که دفتر مهدی کروبی را پلمپ کردند و اسناد و مدارک زیادی را خود بردند به خانه مرتضی الویری نماینده کروبی در کمیته پیگیری وضعیت بازداشت شدگان حوادث اخیر رفتند و او را دستگیر و بازداشت کردند.خبر بازداشت الویری که به دفتر ایراندخت رسید عماد الدین باقی که آنجا بود گفت احتمالا دادستانی ترسیده علیرضا بهشتی را به خاطر نام و آوازه پدرش دستگیر کند و به همین علت به سراغ الویری رفته است.هنوز جمله اش تمام نشده بود که یکی وارد شد و گفت علیرضا بهشتی هم بازداشت شد.

راپورت دوم:عاطفه امام
جواد امام از بزرگان حزب کارگزارن سازندگی است که در جریانات اخیر بازداشت شده و مدت هاست که در انفرادی به سر می برد و تاکنون لب به سخنی در دادگاه باز نکرده است.شاید برای شکستن همین مقاومت پدر بود که دختر 18 ساله ی او را بازداشت کردند.
روز اول هفته عاطفه را دستگیر کردند و در حرم عبدالعظیم حسنی با سبعیت تمام به او گفته بودند آخرین زیارتت را بکن.بعد هم پس از این که دایم او را با چشم بند از یک مکان به مکانی دیگر منتقل می کردند به او گفتند که باید به ارتباط نامشروع با جند نفر اعتراف کند و از او خواستند که در این مورد با مادرش تماس بگیرد و از او هم مشورت بخواهد.لازم به ذکر نیست که این مکالمه ضبط شد تا به عنوان اهرم فشار برای پدری از همه جا بی خبر مورد استفاده قرار بگیرد.عاطفه امام را پس از بیست و هشت ساعت با چشم بند به بهشت زهرا بردند و در میان قبرهای بی نام و نشان با چشم بند رها کردند و او را تهدید کردند که چشم بندش را باز نکند و دخترک آنقدر ترسیده بود که ساعتی بدون این که کسی از مامورین آنجا باشد با چشم بند بی صدا ایستاده بود.پس از ساعتی که جراتی پیدا کرد و چشم بند را باز کرد خود را تنها دید و فقط با دیدن مناره ها و گنبد حرم امام توانست راه خود را بیابد و به جایی برسد که با منزل تماس بگیرد.ماموران البته چادر او را به وی پس ندادند تا به همراه مکالمه ضبط شده اش با صدای گریان برای پدری دربند ببرند تا مگر این گونه اعترافی به دروغ بگیرند.

راپورت سوم:باز هم مناظره
در جلسه افطاری با مهدی کروبی یکی از بچه های روزنامه از وی پرسید که نقل قولی که از وی پس از مناظره در مورد جوابش به احمدی نژاد در مورد آن سیصد میلیون همه جا پخش شد حقیقت دارد یا نه و آیا وی چنین حرفی به احمدی نژاد گفته یا نه که تمام بچه ها و خود شیخ زدند زیر خنده.شیخ در همان حال که می خندید گفت:یعنی این قدر بدبخت شدم!!
پس از پایان خنده های جمع کروبی گفت که چنین حرفی نزده که در شان هیچ کدام از طرفین نبوده اما به نکته ای دیگر اذعان کرد.کروبی گفت زمانی که داشتم با احمدی نژاد در مورد قصد آمریکایی ها برای دزدینش در عراق صحبت می کردم و می گفتم که دنیا قانون دارد و این چه حرفی است که تو می گویی می خواستند مرا بدزدند یه لحظه خواستم بگویم"از این شانس ها نداشتیم که تو رو بدزدند و راحت بشیم" که البته حرفم را خوردم و نگفتم.چقدر خندیدیم به صداقت و صراحت شیخ.